maandag 6 februari 2012

En toch zijn er grenzen...

Over een uur gaat een lening over de datum. En ik laat 'm gaan. Ik spring heel vaak in als een lening over de datum dreigt te gaan, maar deze keer niet.

Het gaat om Sameer, een aardige jongeman, voor zover zijn foto dat kan laten zien. Sameer, die 22 jaar is en uit Jordanie komt, wil graag $2,125 lenen om zijn bruiloft te financieren.



Snappen jullie al waar het probleem zit, voor mij?

Als iemand al ruim $2000 moet lenen om zijn bruiloft te financieren, wanneer houdt het dan op? Als het eerste kind over een jaar geboren wordt (die kans is in ieder geval groot), heeft Sameer dan wel genoeg geld om de babykamer te betalen? Of zal hij daar ook weer een lening voor aanvragen? (De huidige lening is voor 19 maanden tegen zo'n slordige 38% per jaar; dus die is hij dan nog aan het afbetalen).

Dit lijkt voor mij meer op de manier waarop veel mensen in Nederland met krediet omgaan: vraag maar aan, het kan niet op. Totdat het ineens wel op blijkt te kunnen en mensen met de brokken achterblijven. Het heeft ook nog maar weinig met "microfinanciering" van doen, vind ik. Microfinanciering was immers bedoeld om mensen te helpen omzet en winst te genereren met hun bedrijfje of handeltje. Niet voor "consumptiegoederen", zoals een bruiloft.

Misschien ben ik ook wel een enorme zuurpruim. Als je het helemaal niet met me eens bent, heb je nu nog een uur om Sameer te helpen financieren...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.